พวกพ้อง

“Monsters University”

สองสามปีหลังมานี้ ที่ “Pixar” คงต้องมานั่งกุมขมับ.. เพราะหลังจากความสำเร็จระดับพีคได้อีกครั้งของ “Toy Story 3” เป็นต้นมา ดูเหมือนว่าโชคจะไม่เลือกเข้าข้างค่ายอนิเมชั่นแห่งนี้สักเท่าไหร่ ก็ปล่อยออกมาอีกสองเรื่อง สองปี ก็กลายเป็นช่วงที่ก่อลางร้ายให้เต็มๆ

“Cars 2” ก็ถูกมองว่า เป็นโปรเจกต์ฆ่าเวลา ที่ไม่ได้สนุกไปกว่าภาคแรกเลย แถมยังปล่อยให้รถบินออกทะเลไปไหนก็ไม่รู้.. ขณะที่ “Brave” ก็เป็นดังความหวังใหม่ที่จะทำอนิเมชั่นแนวเจ้าหญิงให้ดิสนีย์ได้กู้ชื่อทางนี้กลับมาอีกครั้ง ผลก็ออกมาในทางกลางๆ แถมเมื่อหนังได้รับรางวัลออสการ์ อนิเมชั่นยอดเยี่ยม ก็กลายเป็นไม่สมตำแหน่ง และกรรมการก็ถูกมองไปในทางลบด้วยว่า กำลังโอ๋ พิกซาร์ มากไปมั้ง!!?

ทั้งที่โดยปกติ ขึ้นชื่อว่า พิกซาร์ ผู้คนก็มักจะคาดหวังไว้ก่อนได้เลยว่า เราจะได้ดูหนังที่สนุกสนาน ขณะเดียวกันก็ยังสอดใส่ข้อคิดที่แหลมคม เป็นคติสอนใจ และจะมีเรื่องราวชวนประทับใจ ที่บางครั้งถึงกับทำให้น้ำตาไหลพรากได้เลย.. แต่ก็ไม่มีใครเคยคาดคิดว่า พิกซาร์ จะมียุคที่ทำให้อะไรแล้วดูพลาดผิดได้อย่างนี้เป็นของตัวเองซะบ้าง มันจึงกลายเป็นความน่าผิดหวังของมิตรรักแฟนหนัง แต่คนที่รักกันจริงก็ยังรอการกู้หน้ากู้ตากลับมาสู่จุดพีคอีกครั้ง เพียงแค่ไม่รู้ว่าเราจะได้เห็น ณ จุดๆนั้น อีกครั้ง มันเมื่อไหร่กันหนอ?

แล้วอีกครั้งที่ว่า.. มันจะใช่กับอนิเมชั่นประจำปี 2013 นี้ “Monsters University” แล้วหรือไม่?

Monsters University กับโลกใบเดิมที่เราคุ้นเคยจากอีกหนึ่งอนิเมชั่นที่น่าประทับใจของ พิกซาร์ “Monsters Inc.” โดยไม่ได้มีเรื่องราวที่ดำเนินฉากต่อจากภาคก่อน หากงวดนี้ เลือกจะนั่งไทม์แมชชีน ย้อนเวลากลับไปสู่ช่วงยังเด็กยังรุ่น ของคู่หูนักหลอน “Mike” และ “Sulley” กับชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย!!

แรกรู้จักของ ไมค์ และซัลลี่ ไม่ได้มีแววจะเป็นซี้ไม่มีซั้วอย่างที่ได้เห็นใน Monsters Inc. ได้เลย หากเป็นมอนสเตอร์สองตัวที่มองหน้ากันไม่ติด.. ไมค์ นั้นมีความเชื่อว่า การใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยให้คุ้มค่า คือ การเรียนให้ได้คะแนนสูงๆ เป็นที่รักใคร่ของอาจารย์ เพื่อจะเป็นที่เชิดหน้าชูตาในชั้นเรียน แต่กับ ซัลลี่ สิ่งที่เขาเชื่อมีอยู่อย่างเดียวคือ พ่อฉันคือนักหลอนที่ยิ่งใหญ่ ฉะนั้นฉันก็แค่ชีวิตไปวันๆ หาเรื่องหนุกหนานเข้าตัวดีกว่า สุดท้ายฉันคงเป็นอย่างพ่อได้ เพราะพ่อจะช่วยดันสุดพลัง!!

แต่แล้วความเข้ากันไม่ได้ของ ไมค์ กับซัลลี่ ก็ดันไปก่อเหตุป่วน ขยี้ต่อมยั่วของ คณบดี “Hardscrabble” ให้โกรธา จนพาให้ถูกอัญเชิญออกจากคณะหลอนศาสตร์.. ไมค์ ที่เหมือนถูกดับฝันกลางคัน ก็ทั้งเสียใจและใจเสีย แล้วยิ่งจะตั้งแง่ขัดเคือง ซัลลี่ ยิ่งไปกว่าเดิม

แล้วโอกาสดีๆก็ถูกยื่นเข้ามา เมื่อ ไมค์ พบว่ามันมีเกมการแข่งขันหนึ่งซึ่ง ถูกออกแบบให้ใช้ความสามารถที่ต้องมีของ นักหลอน เพื่อช่วงชิงถ้วยรางวัล แต่ที่ไมค์หวังยิ่งกว่านั้น คือ ชื่อเสียงอยากเด่นอยากดัง และการได้เติมเต็มความฝันที่เหมือนจะสลายไปแล้ว.. แต่ดูเหมือนเดิมพันและความท้าทาย จะสูงยิ่งกว่านั้น เมื่อ ฮาร์ดสแครบเบิ้ล เข้ามารับคำท้าว่า ถ้า ไมค์ สามารถชนะถ้วยรางวัลได้ จะยินดีให้เขากลับเข้าไปร่วมคณะหลอนศาสตร์อีกครั้งหนึ่ง... แต่ช้าแต่ ไมค์ จะต้องร่วมงานกับก๊วนสมาชิกที่ดูไม่มีแววจะเป็นนักหลอนได้เลย รวมทั้ง ซัลลี่ ที่ไมค์ยี้หน้า ก็ดันขอเข้ามาร่วมวงศ์วานนี้ด้วย แล้วไมค์จะพาทีมไม่ลงตัวนี้ไปถึงฝั่งฝันได้อย่างไรกันเล่า!!?

Monsters University ที่เป็นดังความหวังครั้งใหม่ของ พิกซาร์ ที่อยากจะได้ผลงานที่กู้ชื่อคืนมาให้ตัวเอง และเป็นการพิสูจน์ว่ามีล้มได้ ก็มีลุกแล้วกลับมาผงาดใหม่ได้อีก ..แต่สิ่งหนี่งที่ยังหลอกหลอนความรู้สึกของทุกๆคนได้อยู่เสมอ มันคือความจริงที่ว่า หนังภาคต่อ โดยส่วนมาก มักจะไม่ได้ออกมาเยี่ยมยอดไปกว่าเดิม เป็นเหมือนอารมณ์เก่าๆที่เราคุ้นเคย แค่ได้เจอหน้าเพื่อนก็หนุกหนานอยู่หรอก แต่หลอกกันไม่ได้ว่ามันจะยังเป็นอะไรที่ใหม่ สด เสมอ อย่างภาคแรกเคยเป็นมา

ความสำเร็จแบบ Toy Story 3 นั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายดายที่จะได้มันมาเลย แต่พอทำได้แล้ว ก็ถูกยกขึ้นหิ้งวางเหนือหัวแบบไม่ต้องสงสัย.. ฉะนั้นหาก Monsters University จะต้องการความสำเร็จแบบนั้นจริงๆ สิ่งจำเป็นที่ต้องทำ ก็คือ ทำให้คนดูฟินฝุดๆที่ได้กลับมาเจอเพื่อนเก่า แล้วใช้ประโยชน์ของความรัก ความผูกพัน ให้มันเต็มประสิทธิภาพ และมีแต่จะต้องผูกพัน ให้แน่นแฟ้นไปกว่าเดิมซะด้วย

สำหรับผู้กำกับ พิกซาร์เลือกจะใช้บริการหน้าใหม่ สด ซิง “Dan Scanlon” ที่ถือเป็นงานกำกับหนังยาวเรื่องแรกชองเขา แม้ในแง่การทำงานกับพิกซาร์ จะถือว่าผ่านประสบการณ์มาบ้าง จากเป็นส่วนร่วมหนึ่งใน “Cars” แต่พอมาทำหนังยาวด้วยตัวเอง ก็ถือว่ายังหลอมรวมประสบการณ์ ได้ไม่เข้าที่

โดยเฉพาะกับการตั้งโจทย์ที่ท้าทายอย่าง การย้อนคืนสู่อดีต เพื่อเรียนรู้ตัวตนที่กลายมาเป็นอย่างปัจจุบันใน Monsters Inc. ก็เหมือนจะทำได้แค่แตะๆ ตรงส่วนผิว แต่ไม่ได้ลงลึกในใจความ.. เรายังรู้สึกได้ถึงเส้นเชือกที่ผูกต่อกันระหว่าง ไมค์และซัลลี่ ในอดีต และปัจจุบัน ที่ connect กันได้ไม่แน่นสนิทดี

แม้มันจะดีตรงที่เราไม่ต้องมาทำความรู้จัก ไมค์และซัลลี่ กันแบบใหม่หมดจด เราพอรู้แล้วว่าสองนายนี้ มันมีตัวตน ลักษณะนิสัย ใจคออย่างไร แต่การที่แทบจะต้องมารื้อโครงสร้างความสัมพันธ์กันใหม่ แบบเริ่มที่ 0 เช่นนี้ ก็เหมือนว่าหนังต้องทำงานหนักขึ้นในแง่ที่ควรจะทำให้เรารู้สึกได้ว่า สองคนนี้เริ่มต้นกันอย่างไร เริ่มรู้สึกดีกันตอนไหน และกลายเป็นว่ารัก ห่วงใย หรือมีแต่ความปรารถนาดี จะมอบให้ ณ จุดไหนกันแน่.. ซึ่ง Monsters University แค่ให้รู้ถึงตอนเริ่มต้น และอาจมีความรู้สึกดีๆให้กัน แต่ความตกลงปลงใจจะเป็นเพื่อนตาย มันกลับไม่ชัดเจน

แม้หนังจะให้เราได้เห็นการก่อวีรกรรมวีรเวรมาด้วยกันของสองสหาย ที่ก็เป็นเรื่องสนุกๆ เฮฮา มีให้ได้ยิ้ม และหัวเราะอย่างเพลิดเพลิน แต่ในอารมณ์ความรู้สึกของคนที่ผูกพันกับตัวละครสองสหายมาเป็นสิบปี มันแค่รู้สึกดีๆที่ได้เจอเพื่อนเก่า(ในวัยที่ย้อนกลับ) ได้ทักทายได้เห็นหน้า แต่เราก็เหมือนมาอยู่ในปาร์ตี้ที่ไม่ค่อยได้คุยกับสองนายนี้สักเท่าไหร่ เรากลับได้คุยกับคนอื่นมากกว่า ได้เห็นว่าเพื่อนรอบข้างของสองสหายมีอะไรให้น่าคุยน่าเฮฮากว่า

Monsters University อาจมี ไมค์และซัลลี่ เป็นผู้นำก็จริง แต่ดูเหมือนว่าหนังจะบริหารเสน่ห์ของตัวละครรอบข้างได้น่าสนใจกว่า โดยเฉพาะกับกลุ่มสมาชิกบ้าน “Oozma Kappa” ที่สองสหายได้มาร่วมก๊วน ถือว่าทุกตัวละครออกแบบลักษณะได้น่ารัก และการเล่นกับตัวตนของแต่ละผู้ ก็กลายเป็นสีสันที่ทำให้แต่ละตัวละครแย่งซีนมาเป็นของตัวเองได้

หากเทียบกับ Despicable Me 2 ที่ก็มีสีสันเป็น Minion ที่แย่งซีนแบบไม่ไว้หน้าใคร.. ก็ยังถือว่า Monsters University จะทำได้ดีกว่า ที่ให้เกียรติกับตัวละครบทนำ ได้มีบทบาท มีเรื่องราวของตัวเองที่น่าติดตาม และมีห้วงเวลาที่เป็นไฮไลท์ แต่อย่างว่าพอเราไม่อิ่มเอมไปกับ ไมค์และซัลลี่ ได้อย่างเต็มที่ ก็กลายเป็นว่าบทบาทผู้นำ ไม่โดดเด่นโดนใจเท่าที่คาดหวังไว้ เรากลับชื่นชอบในตัวละครรอบข้างซะมากกว่า

แต่สิ่งที่ชอบไม่น้อยไปกว่าตัวละคร ก็คือ การสร้างความเซอร์ไพรส์ สำหรับแฟนๆ Monsters Inc. โดยเฉพาะ (คือ ใครไม่ได้ดูมาก่อน อาจจะไม่ได้ฮา หรือตื่นเต้นซะเท่าไหร่) อาจจะด้วยการให้คนดูได้เจอกับสมาชิกหน้าเก่าอีกครั้ง ทั้งแบบมาเต็มๆ หรือแบบมาแว๊บๆแวมๆ เอาให้พอหายคิดถึง.. หรือจะด้วยมุขแซวๆหยอกๆล้อเลียนตัวเองแบบที่เราต้องนึกภาพย้อนอดีตตามถึงจะเก็ท หรือจะรู้สึกคุ้นๆเหมือนเคยเห็นมาก่อน.. หรือจะไปในทางที่ทำให้เราคาดไม่ถึง คือ การสร้างสถานการณ์ที่ทำให้ไมค์และซัลลี่ได้ร่วมผจญกับโลกมนุษย์มาแล้วครั้งหนึ่ง และครั้งใน Monsters University ยังน่าตื่นเต้น ระทึกขวัญ ยิ่งกว่าด้วยซ้ำ ทั้งมันยังกลายเป็นส่วนสรุปที่ทำให้เราได้เห็นว่า ทำไมสองคนนี้ ถึงต้องยอมตัวติดกัน และคือ Teamwork อย่างแท้จริง แบบที่เป็นใน Monsters Inc. อีกด้วย

Monsters University อาจจะไม่ใช่หนังที่โดนใจแฟนพิกซาร์กันถ้วนหน้า แต่สำหรับคนที่เคยดู Monsters Inc. นี่ก็คือ หนังภาคต่อ(ที่เป็นเหตุการณ์ก่อนหน้า) แบบดูเอาสนุกได้ ใช้สร้างความบันเทิง ช่วยคลายเครียดได้อย่างดี แม้มันอาจจะไม่ทำให้เรารู้สึกประทับใจ จดจำ ติดตรึง ตกหลุมรัก ได้แบบภาคก่อนก็เถอะ